Atatürk’ün, sevdiklerine hangi yaşta olursa olsun “çocuk” diye seslendiğini belki çeşitli hatıratlarda okumuşsunuzdur. Hasan Rıza Soyak, Atatürk için çocukların sevgiyi ifade ettiğini, bu yüzden sevdiklerine “çocuk” diye seslendiğini söylemiş. Bu sevgiyi küllerinden yeniden doğan bir vatanın evlatlarına, bizlere hediye ettiği bayramlarda da görmek mümkün. Öyle ki 23 Nisan günü, Türk milletinin ulusal egemenliğini kutladığı bir bayram olmakla birlikte çocuklar için de çok özel bir anlama sahiptir ve diğer milletlerin çocuklarına da neşe ve umutla el sallar şekilde coşkuyla kutlanır.
Bu noktada, dünyada çocuklarına ait bir bayram olan tek millet olmamız dikkat çeker. Burada Atatürk’ün, çocukları milletin geleceği olarak gördüğü gerçeği bizi karşılar. Türk milletinin çocuklarına karşı duyduğu sarsılmaz güven ve sevgi, kendini bize 23 Nisan’la hatırlatır.
23 Nisan’da dikkat çeken şeylerden bir diğeri de Atatürk’ü görmüş çocukların anılarıdır. O çocuklar artık büyümüştür, öyle ki Atatürk’ü gördükleri o 23 Nisan günü hayat çizgilerinde gittikçe uzaklaştıkları bir nokta gibidir. Ancak hepsinin gözleri sanki Atatürk’ü yeniden karşılarında görüyormuş gibi parlar. Kimisi okul sıralarında, kimisi bayram için hazırladıkları gösteri sırasında onunla karşılaşmıştır. Bu anılar artık ne kadar uzakta olursa olsun, dinlediğimizde sanki oradaymışız gibi bizim etrafımızda da canlanır.
Dinlediğimiz her anı, bize de Atatürk’ü görebilmiş olmayı diletir. Biz de onu görebilmek, onunla konuşabilmek isteriz. İçten içe bu isteğimizin gerçekleşemeyeceğini hepimiz biliriz ancak Atatürk, aslında bugün bile bizimle birliktedir, bize şöyle seslenir: “Beni görmek demek, mutlaka yüzümü görmek değildir. Benim fikirlerimi, benim duygularımı anlıyorsanız ve hissediyorsanız bu yeterlidir.”.
Atatürk’ün güvenli varlığını hissettiğimiz bu anıların içinde, bizim için uzanan parlak bir gelecek de vardır. Onun Türk çocuklarına duyduğu sarsılmaz güven ve sevgi, o geleceğin uzandığı yolda yine o çocuklar için yakılmış bir ışık gibidir. O ışığı sıkıca tutup ilerlemek, onun fikirlerini, duygularını anlamak ve hissetmek demektir. Onu görmek demek, bu yolda onun ideallerini anlamak ve gösterdiği hedefe güvenle yürümektir.
Bu sevgi ve güven, bugün, 23 Nisan 2024’te de bize kendini hissettirmeye devam ediyor. Gözlerimiz hâlâ onu gören insanların anıları içinde ona ulaşmanın yollarını arasa da aslında biliyoruz ki, bugünün çocuklarının parlayan gözlerinde o sevgi ve güven zaten bizimle.
Hepimizin 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı Kutlu Olsun! Geleceğimizin en değerli parçası olan “çocukların” ellerindeki ışıkla daha parlak geleceklere ulaştığı nice bayramlarımıza!
